Obserwacje

Aktualności     Informacje     Obserwacje     Publikacje     Galeria     Kontakt      Historia      

Perseidy 2004

Miejsce obserwacji: Lublin.
Czas obserwacji: dwie sesje po 37 minut.
Kierunek obserwacji: północny wschód.
Pole widzenia: okrąg o promieniu 60^o.
Warunki obserwacji: bezchmurne niebo, bliskość latarni miejskich, w drugiej sesji Księżyc nisko nad południowo-wschodnim horyzontem na 4 dni przed nowiem.

Pierwsza sesja - Czas: 22⁵⁶ - 23³³ 11.08.2004.

1. 22⁵⁶ - ze śladem
2. 22⁵⁹ - stacjonarny z rozbłyskiem
3. 23⁰⁵
4. 23⁰⁹ - ze śladem
5. 23¹³ - krótki
6. 23¹⁸
7. 23²⁰
8. 23²⁰ - ze śladem
9. 23²¹
10. 23²⁴
11. 23³⁰
12. 23³¹ - ze śladem
13. 23³² - ze śladem
14. 23³³

Druga sesja - Czas: 1⁵⁰ - 2²⁷ 12.08.2004.

1. 01⁵⁰
2. 01⁵¹ - krótki
3. 01⁵² - szybki
4. 01⁵⁴ - ze śladem w Perseuszu
5. 01⁵⁵ - słaby
6. 01⁵⁵ - słaby
7. 01⁵⁷ - odwrotny kierunek
8. 01⁵⁹
9. 02⁰⁰ - słaby
10. 02⁰¹
11. 02⁰³ - krótki
12. 02⁰³ - jasny ze śladem
13. 02⁰⁶
14. 02⁰⁶
15. 02⁰⁹ - jasny
16. 02¹⁵ - w Perseuszu ze smugą
17. 02²² - ze śladem
18. 02²³ - bardzo jasny
19. 02²³ - słaby
20. 02²⁷

Podsumowanie

Sesja 1
Pole widzenia: Cyg - U. Ma
Częstotliwość zjawiska: 2,46/min
Meteory ze śladami: 5

Sesja 2
Pole widzenia: Per - Her
Częstotliwość zjawiska: 1.85/min
Meteory ze śladami: 4
Przewaga słabych meteorów

   Tabela zawiera meteory obserwowane nieprzerwanie w pozycji leżącej. Momenty wystąpienia zjawisk nie powtarzają się w jednakowych odcinkach czasu, ale występują partiami po 2-3 zjawiska w przeciągu minuty w odstępie zaledwie 2-3 sekund. Po połowie drugiej sesji były dwie większe przerwy 6-7-minutowe. W tych grupach pojawiają się meteory ze srebrzystymi, poszarpanymi śladami lub smugami utrzymującymi się przez 2-3 sekundy. Bliskość latarni i blask Księżyca, niestety, uniemożliwiły mi dokładne oszacowanie jakości zjawiska: jasność, szybkość i długość toru lotu pierwszego meteoru (w sesji I o 22.53, w sesji II o 01.46) były podstawą porównania dla pozostałych zjawisk. Jest więc to ocena bardzo subiektywna. W pierwszej sesji próbowałam nanieść na mapę nieba zapamiętane drogi z kierunkami meteorów. Dysponowałam mapą z rozciągniętymi gwiazdozbiorami, co utrudniało mi precyzyjnie nanieść na nią meteory. Dwa zjawiska były szczególne: jeden rozbłysnął w miejscu, a drugi poleciał w przeciwnym kierunku niż pozostałe.

Karolina NiedĽwiecka

do góry